Over het archief
In 2012 verloren we Jean Jacques Peters, voormalig ingenieur van het Waterbouwkundig Laboratorium (1964 tot 1979) en internationaal expert in sedimenttransport, rivierhydraulica en -morfologie. Als eerbetoon aan hem hebben we potamology (http://www.potamology.com/) gecreëerd, een virtueel gedenkarchief dat als doel heeft om zijn manier van denken en morfologische aanpak van rivierproblemen in de wereld in stand te houden en te verspreiden.
Het merendeel van z’n werk hebben we toegankelijk gemaakt via onderstaande zoekinterface.
| [ meld een fout in dit record ] | mandje (1): toevoegen | toon |
 |
| one publication added to basket [359429] | |
| Numeriek model Zeeschelde en tijgebonden zijrivieren: hindcast stormen eind januari en februari 2022 Coen, L.; Nossent, J. (2022). Numeriek model Zeeschelde en tijgebonden zijrivieren: hindcast stormen eind januari en februari 2022. Versie 4.0. WL Rapporten, 22_034_1. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen. XIII, 67 + 68 p. bijl. pp. https://dx.doi.org/10.48607/134
Deel van: WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen.
|  |
| Beschikbaar in | Auteurs |
| |
| Documenttype: Projectrapport | |
| Trefwoorden |
Numerical modelling Water management > Hydraulics > Hydrodynamic models België, Zeeschelde [Marine Regions] Brak water |
| Author keywords |
|
| Project | Top | Auteurs |
|
Contactgegevens
Opdrachtgever: De Vlaamse Waterweg
| Auteurs | Top | |
|
| Abstract |
Het 1D-hydrodynamisch model van het Zeescheldebekken werd geactualiseerd en geherkalibreerd in 2019. Nadien werden de aanpassingen op het terrein in het model opgenomen, en naar aanleiding van de stormen in februari 2020 werd een eerste hindcast uitgevoerd (Coen et al., 2020). In tussentijd werden echter nog aanpassingen uitgevoerd op het terrein. Deze werden in het model geïmplementeerd waar nodig geacht. De hindcast heeft tot doel de performantie van het geactualiseerde 1D-model tijdens de periodes met springtij en storm van eind januari en februari 2022 na te gaan. De stormen eind januari 2022 en februari 2022 werden nagerekend met het geactualiseerde model van het Zeescheldebekken. Hierbij zijn enkel historische meetreeksen als randvoorwaarde gebruikt. Omdat in een eerste simulatie voor enkele stormen het maximum hoogwater onderschat werd, werd een extra simulatie uitgevoerd met een hogere topofactor voor de wind. Waterpeilen zijn geëvalueerd ter hoogte van de meetposten langs de Zeeschelde en tijgebonden zijrivieren, met behulp van VIMM. Ook in de GOG’s worden waterpeilen geëvalueerd op basis van meetgegevens van aanwezige waterpeilmeters. Uit vergelijking van de gemeten en gesimuleerde waterpeilen blijkt dat de hogere topofactor niet steeds voor een verbetering van de gesimuleerde waterpeilen zorgt. Voornamelijk bij grotere windsnelheden wordt het stormhoogwater veel te sterk opgestuwd met een hogere topofactor. Bij de statistische analyse van de gesimuleerde versus de gemeten waterpeilen over de volledige simulatieperiode zorgt de verhoogde topofactor voor de wind veelal voor hogere waarden van bias en RMSE, voornamelijk bij de hoogwaters. Algemeen kan gesteld worden dat langs de Westerschelde, Zeeschelde en de afwaartse gedeelten van de tijgebonden zijrivieren de gesimuleerde waterpeilen de metingen vrij goed benaderen. Een aanpassing van de schematisatie van de riviertakken in de Westerschelde wordt aanbevolen om de modelresultaten verder te verbeteren. In een bijkomende scenarioberekening werd het effect van de GOG-werking van KBR tijdens de storm van januari 2022 bekeken. |
| Top | Auteurs |
