In 2012 verloren we Jean Jacques Peters, voormalig ingenieur van het Waterbouwkundig Laboratorium (1964 tot 1979) en internationaal expert in sedimenttransport, rivierhydraulica en -morfologie. Als eerbetoon aan hem hebben we potamology (http://www.potamology.com/) gecreëerd, een virtueel gedenkarchief dat als doel heeft om zijn manier van denken en morfologische aanpak van rivierproblemen in de wereld in stand te houden en te verspreiden.
Het merendeel van z’n werk hebben we toegankelijk gemaakt via onderstaande zoekinterface.
De genetische diversiteit van Lozano's grondel Pomatoschistus lozanoi (Teleostei, Gobiidae) op het Belgisch en Europees Continentaal Plat op basis van mitochondriaal DNA
Vangenck, D. (2000). De genetische diversiteit van Lozano's grondel Pomatoschistus lozanoi (Teleostei, Gobiidae) op het Belgisch en Europees Continentaal Plat op basis van mitochondriaal DNA. MSc Thesis. Katholieke Universiteit Leuven (KUL): Leuven. 107 pp.
P. minutus en P. lozanoi worden op basis van morfologische, ecologische en genetische verschillen als twee aparte soorten beschouwd. Pomatoschistus spp. vormen een belangrijke voedselbron voor economisch belangrijke piscivore vissen en een cruciale rol in gastheer-parasiet interacties. De adulte grondels migreren in de vroege lente naar de kust om te paaien in de open zee; na een zestal weken komen de larven uit en blijven een aantal weken in het zooplankton. Tijdens deze fase kunnen ze onderhevig zijn aan dispersie onder invloed van de stromingen. Na de metamorfose worden ze (hyper) benthisch. In dit onderzoek werd een vergelijkende studie gemaakt van de genetische diversiteit en structuur van P. lozanoi op de kleine geografische schaal van het Belgisch Continentaal Plat (BCP) en een grotere schaal, het Europees Continentaal Plat (ECP). Met behulp van SSCP- en sequentie- analyse van een vijftal populaties verspreid over het ECP werd nagegaan welke de genetische structuur van de grondels is en of dit overeenstemde met literatuurgegevens. Uit dit onderzoek bleek dat de vijf bestudeerde grondelpopulaties een hoge genetische diversiteit bezitten, wat wijst op een oude genetische geschiedenis. Er wordt een sterke genetische structuur teruggevonden die grotendeels te verklaren valt door de hoge variabiliteit van de genetische merker (D-loop). Anderzijds wijst het (beperkte) aantal gedeelde haplotypes op genmigratie in de Zuidelijke Bocht van de Noordzee. De binnen-populatie variatie ligt steeds veel hoger dan de tussen-populatie variatie. Er blijken echter wel beperkte verschillen op te treden tussen de kustpopulaties enerzijds en de populaties van de Hinderbanken anderzijds. Vooraleer wij hierover echter conclusies kunnen trekken zou een groter aantal stalen moeten worden onderzocht of een andere merker moeten worden gebruikt.
Alle informatie in het Integrated Marine Information System (IMIS) valt onder het VLIZ Privacy beleid
